"Онака како што е и никако поинаку "

Во моите сништа јас бев кралица,
кралица на облаците од чоколадо и
малото виножито од солзи ,
лебдев на синото небо од насмевки,
се беше лесно и едноставно,
онака како што е
и никако поинаку.
Имав мала круна од воздишки,
очи полни со надеж,
коси распослани по полето
од очекувања и посакувања,
чевлички од немир и љубопитство.
Бев кралица на изгубените,
ги повикував на утринска музика,
свирачите на тагата
го одеа својот утрински марш.
Тагата и радоста
стануваа едно,
се венчаваа во капелата,
капелата на љубовта.

Бев и повеќе не сум,
секогаш има некој расположен за војна,
некој кој ќе го одземе она што е твое,
она што те прави среќен,
да бидеш онаков каков што си
и никако поинаку.
Едноставното стана сложено,
круната стана тешка,
очите се затемнија,
боса зачекорив по тлото,
тлото на голата реалност,
ми беше одземено моето кралство
бев протерана во земјата
на некој друг,
каде нема музика,
каде тагата е одвоена од радоста,
а радоста одамна отишла
на своето задоцнето
свадбено патување.
Капелата на љубовта
беше срушена.
Моето кралство немаше,
немаше веќе кралица!

Leia Mais...

Дали знаеш?

Дали знаеш?
Ти си тој.
Свој и единствен,
никогаш мој,
а сепак близок.

Дали знаеш?
Јас сум таа.
Своја и единствена,
никогаш твоја,
а сепак блиска.

Дали знаеш?
Дека не барам
ништо од тебе,
а ти сепак даваш
и љубиш.

Дали знаеш?
Дека не бараш
ништо од мене,
а јас сепак давам
и љубам.

Дали знаеш?
Дека сме секогаш заедно,
а никогаш на исто место,
дека времето стои за нас
и се смета во години,
а не во денови.

Дали знаеш?
Дека го знаеш сето ова,
дека знаењето ништо не значи
се додека срцето не каже
точно во која година,
на кое место
ќе се сретнат
двете души
кои ништо
не бараат
една од друга,
а даваат
се!

Leia Mais...