Молк

Кршлива сум , како никогаш досега,
нема збор, нема дело што не направи пукнатина.
Нема допир, нема насмевка и солза
што не направи моето срце да чука како лудо.

Како да те погледнам во очи?
Раскажи ми една среќна приказна за љубовта!
Што да му речам на моето срце кога ќе праша?
Лавица бев кога љубев и се борев.
Истокот е одамна зад мене.
Врелина во моите гради.
А ти си далеку!

Кога моето срце би зборувало,
зборовите би ги изгореле сите лаги
сите преправања.

Јас ќе молчам засекогаш.

Кога моето срце би зборувало?

Кршлива...

Leia Mais...

Пеперутка во твоите раце

Штом помислам на тебе
кожата ги отвора сите пори,
како платно за твоите цртежи
да го впие секој твој потез,
секој твој удар од четката.

Ме обликуваш како сакаш,
задоволна сум со твојот стил,
цврста и огнена жена
излезе од твоите раце
спремна за нов допир.

Ми вдахнуваш нов живот,
од природата правиш чуда,
во огнот гориме двајцата,
јазиците ни се вплеткани
во јазолот на страста.

Меурче од среќа
во овој свет на тага,
го сликаме заедно
со опуштени потези
на нашите тела.

Нацртај ме
онаква каква сакам да бидам,
допирај ме по целото тело,
облик на пеперутка дај ми,
да полетам во твоите раце
да го вриснам твоето име.

Leia Mais...

Слики во црно-бело

Слика 1

Лицето ти е облеано во пот.
Далеку сум,
со мислите во црнила тонам,
не допуштив да влезеш,
си мислиш дека си во мене,
но тоа е само лушпа, отвор.
Јас сум далеку
далеку од тебе.

Слика 2

Во тунелот на страста
ме вовлече како крадец,
се вовлече тивко
во моето тело,
без глас и отпор,
без да трепнам
во темнината блесна .

Слика 3

Болка и удар,
загриз во месо,
крвта нема боја.
Темнина,
па искри.
Не постои грев,
само потрага
по љубов!

Leia Mais...

Крај

Очекував
ти да бидеш јас,
а јас ти.
Исти
по душа,
по желби.
Очекував,
згрешив,
невидлив ланец
ти скроив,
си го стегнав срцето,
го повлече
барајќи ја
слободата,

Очекував
солзи да ми бришеш,
рани да лечиш.
Не си должен,
не си виновен.
Слободата
со солзи
не се добива,
раните со молби
не се лечат.
Љубовта
со желби
не опстојува.
Очекував
и сама си нанесов болка.
Сега каде да одам?
Од себеси
подалеку,
да плукнам на се,
во нова кожа
да се облечам
и да ти речам збогум.

Leia Mais...

Игра

Допри ме,
сврти ме,
стисни ме,
гризни ме,
удри ме,
одбутни ме,
прегрни ме,
бакни ме,
стопли ме,
олади ме,
прави што сакаш
и не прави ништо.
Јас играчка
и плачка
не сакам
и сакам,
те мразам,
те љубам
се кријам
и отварам,
те пуштам
и те бркам,
која сум
знам
и не знам,
ме познаваш ли?
Одговор имаш,
заедно сме
и не сме,
едно
распарчено на две,
конфузија
и смеа,
солзи
и болка
имам
и немам,
празна сум,
а полна,
внатре си
а надвор.
Летам,
а ме врза,
ме држиш,
а пушташ,
бескрајност
на крајот,
крај
на вечноста.

Leia Mais...

Патување

Прелетував над полињата на моите желби
очајно обидувајќи се да се вратам
онаму каде сакав да бидам.
Онаа јас која се смее со детска насмевка
да ја најдам и да си поиграм со неа
можеби повторно ластик да прескокнам
или пак да бакнам момче во образ,
да се сцрвенеам на лицето
и да се покријам со рацете.
Постојат некаде тие предели,
само треба да ги најдам,
затворам очи и патувам,
можеби рајот така изгледа,
склоп на соништа и посакувања,
насмевки и бакнежи,
да и се насмеам на вистинската јас,
да ги фрлам огорченоста
и тагата низ реката од солзи,
да прелетам над полињата
на моите надежи.

Leia Mais...

Минатата ноќ

Лежев на подот,
ладовина барав
за сон ,
за одмор,
барав мир.
Месечината ѕиркаше,
ветерче пиркаше,
ноќницата ме откриваше,
нежно ме милуваше.
Сонот си леткаше наоколу,
да не го прекине
водењето љубов
меѓу мене
и месечината,
мирис на страст во ноздрите
и немир прекрасен
ме обзема,
дете на ноќта се роди
и му се насмевна на сонот,
летнаа кон месецот,
песна приспивна
леко ме покри,
очи заклопив
и летнав со нив.

Leia Mais...

Ненаситна

Ти си ненаситна!
Од љубов никогаш не ти е доста.
Крвта постојано бара нова крв,
телото постојано бара ново тело.
Никој не е достоен за твојата жед,
никој не е доволен за твојот копнеж.

Ти си ненаситна!
Насекаде си ,барајќи ја насладата,
ја впиваш секоја капка пот
и секоја воздишка предизвикана
од твоите бедра
и твојот танц во ноќта.

Ти си ненаситна!
Не се најде маж кој ги има сите твои желби
во својата рака, во својот допир.
Не се најде јунак,
јунак кој ќе го освои твоето царство
на солзи , смеа и крв.

Ти си ненаситна!
И секоја игра е се пострашна,
секоја потрага предизвикува бол,
секоја рана станува се подлабока,
јазикот на секоја жртва
истружен лечејќи ги твоите рани.

Ти си ненаситна!
Но само така се чувствуваш дека те има,
дека си доволно жива
за да танцуваш со ноќта,
за да не умираш полека
без никого покрај себе.

Leia Mais...

Бакнеж

Ги бакнувам усните на љубовта,
понекогаш тие се меки и насмеани,
напати недостижни и туѓи.
Бакнеж без услови
посакувам.

Имаш измамнички усни кои нудат се,
а всушност обврзуваат,
бараат потпис со крв
и душата моја  ја земаат.
Бакнеж како печат,
пресуда за доживотна робија.
Илузија за слобода
во кафезот на љубовта.
Дали птицата може да се љуби
само ако и се потсечат крилјата?

Ги бакнувам твоите усни,
а тие се претвораат во усни на друг маж,
двојност и метеж во моите мисли,
усните цинично ми се потсмеваат.

Затворам очи и одлетувам
да ја пронајдам слободата,
во твојот бакнеж се сокривам
да не забележиш колку сум далечна.

Еден бакнеж, илјадници мажи,
потрага по совршениот.
Парче по парче, бакнеж по бакнеж,
небото е една голема сложувалка.
На небото птица,
моето срце во потрага
по совршенството.
Не постои слобода
се додека имаш што да изгубиш.
Не постои совршенство
се додека не се откажеш од себеси.

Ме поседуваш со твоите усни
и моето тело го земаш
кога ќе посакаш,
но јас си изградив уште еден свет,
уште едно царство на неотсонувани бакнежи,
царство на младешки очекувања и желби,
далеку од се,
далеку од тебе!

Leia Mais...

Танц со ноќта

Ноќта е моја верна пријателка,
таа молчи и бакнува,
засолниште е за изгубени души
како мене.
Ја прегрнувам темнината,
ги бакнувам ѕвездите,
ја заплеткувам месечината во мојата коса
и танцувам невешто
танго на осамените души,
пеам песна за изгубените соништа
да ги вратам и отсонувам одново.
Нема темнина доволно темна за мојата љубов,
моето срце трепери со нежна светлост,
бакнувајќи ги ѕвездите
сфатив дека твоето срце треперејќи
се појави меѓу нив,
се издвои , твоето тело
го допре моето.
Танцувајќи со темнината
те открив меѓу ѕвездената прашина
додека го изведуваше твојот танц,
ја отплеткав месечината од моите коси
и ја закачив на твоето чело,
ми се насмевна и усните ни се споија
во едно големо срце.
Една нова планета засвети на небото,
темнината повеќе не постоеше
и за тајни повеќе немаше  место

.

Leia Mais...

Опиеност

На моменти не сакам да сум свесна,
намерно се губам и летам,
некаде далеку од се
блиску до тебе и твоите чекори.
Летни и ти!
Изгуби се во мене,
незнам која сум и од каде потекнувам,
сега сум жена само
и како жена те прегрнувам,
прегрни ме и ти,
не ми е битно ни кој си , ни од каде си!
Небото е бескрајно,
виното е длабока вода во која пловиме,
се губиме во незнаење и невиност
додека минливоста не не проголта.
Дотогаш летај со мене!
Понеси ги моите чувства во градината на задоволството,
без вина, без страв , без причини , ни последици,
не постои друг свет за нас,
освен оној во нашите срца.
Залиј и наздрави со вино
и прости му на моето пијанство,
не ме суди , ниту обвинувај!
За љубовта нема правила , ниту реалност,
се е фантазија, се е илузија,
остави ме да верувам и не ми ги поткаструвај крилјата
и да ми е последен овој лет
нека биде само за нас и никој друг.

Leia Mais...

Животно со илјада лица

Се претворам во диво суштество.

Нема ништо мирно и питомо во мене.

Нема спокој, само немир,

претчувства и инстикти.

Очите ми светкаат

со огнен жар и ноздрите

намирисуваат крв.

Дали остана нешто човечко во мене

ил сум животно со илјада лица?

Да бегам од животот со зајачки трк

ил да зарежам лавовски пред секој напад?

Можеби слобода да барам како птица

или како волк да го барам својот плен?

На секоја мисла за тебе

крвта моја се претвора во оган.

Пеколот и рајот заедно во едно,

чистилиштето мое си ти.

Попрскај вода наоколу,

оганот да не те зафати!

Биди ангел или човек.

Бегај од животно како мене!

Намирисувам крв.

Ако твојот врат се најде под моите заби,

ако твоето тело се најде под моите бедра.

верувај никогаш нема да избегаш

од животинскиот преграб!

Ќе исчезнеш под мојата страст!

Ќе те проголта мојот оган!

Ќе те проколне мојата страст.

Leia Mais...

Размена

Ајде да си ја размениме кожата !
Ти на мене твојата,
јас на тебе мојата.
Да се облечеме еден во друг,
да се запознаеме,
да се поврземе,
покриеме и откриеме !
Ти животно, јас жена.
Јас животно, ти маж !

Ајде да си ги размениме срцата,
да видиме кое  повеќе тежи ?
Кое повеќе крвави ?
Кое побрзо чука ?
Чија крв е поврела
и полна со разни приказни
кои се раскажуваат низ секое делче,
низ целото тело,
моето и твоето !

Ќе заборавиме кој е кој,
и што е што,
мојата приказна ќе биде твоја,
а твојата како да е моја !

Ајде да си ги размениме очите !
Да се погледнам себеси,
и осознаам длабоко.
Да се погледнеш себеси
како што јас те гледам,
да се засакаш како што јас те сакам.

Ајде да си ги размениме
и  љубовните органи !
Да навлезам во тебе длабоко
и ти да  почувствуваш
како го истражувам твоето тело !
Во мислите заедно ,
со телата едно !
Ти ќе бидеш јас,
а јас ти !

Leia Mais...

Сладок грев

Прегрни ме!
Обвиткај ги твоите гранки,
пушти ги своите корења,
зари ги твоите боцки!
Крв нека потече од моето меко тело,
модринки на страста
нека ме означат на секое делче!
Сакам да чувствувам,
нејќам да сум ладна,
ниту  да спијам!
Очиве да не ги затворам,
цела ноќ и цел ден.
Како волци да завиваме
на месечината
се додека гласот не оформи
вечен оган
на кој ќе гориме!
Гревот наш е толку рајски,
пеколот ни го отстапува
својот пламен
да не осветлува
додека грешиме
одново
и одново
се додека
дојдеме до крајот!
За нас ќе се поклопат доброто
и злото,
страста ќе не одведе далеку
од судот,
блиску до блудот,
о тој толку сладок грев!

Leia Mais...

Македонски народни песни ;)

Leia Mais...

Чекајќи ја пролетта

Зимата ги замрзна нашите срца,
студенилото `не затапи,
без мириси, без боја,
како `се да умира,
како `се да спие.

Во тишината зачув тропот,
топлина низ моето тело,
во ноздрите навлезе мирис
на млада трева и свеж воздух,
благ трепет низ моите гради.

Нешто се буди во мене,
мислев дека не сум повеќе жива,
дека не можам да љубам повеќе,
не можам да допрам, ниту да милувам,
ниту да бакнувам.

Усните се зацрвенија,
благ вкус на вино почуствуваа,
во окото искра светна,
да осветли, љубовта да ја најде,
ако ја нема да ја измисли.

Мирис на пролет,
поглед во иднината,
додека се движам,
сакам тоа да биде
во тактот на љубовта!

За да не умирам тивко,
сакам гласно да живеам.
За да го прикријам тивкиот лелек
со сета сила ќе викнам
во врвот на уживањето!

Тоа е момент кога се испреплетуваат
смртта и оживувањето,
љубовта и омразата,
надежта и очајот,
момент кога сваќам дека сум жива.

Leia Mais...

Молитва кон никој

Што да правиш кога сиот свет се урива врз тебе?
Да умираш со него, да се предадеш
или да го чуваш секој здив за подобри времиња?

Што да правиш кога повеќе не веруваш ни во своите соништа?
Да престанеш да сонуваш, да се предадеш
или да  заспиеш сонувајќи за некои подобри времиња?

Што да правиш кога насмевката си ја проголтал во длабочината
на своето скршено срце , а гордоста си ја закопал
во урнатините на твојот уништен свет?

Да се прашуваш себеси секој ден,
зошто си жив и која е твојата цел?

Да се прашуваш  каков е овој свет,
свет со милиони прашања ,а ниеден одговор.

Што да правиш кога илузиите се распрснуваат
на милиони огледални парчиња на кои секој одраз е чудовишен?
Да замижиш, да зачекориш и да се надеваш дека
ништото нема да те обземе?

Што да правиш кога сите бои и сите мириси
ја губат својата свежина и засмрдуваат под урнатините
на твоите раскршени соништа?

И ништо повеќе нема да биде како што беше.

Што да правиш кога дошол моментот да се молиш,
а ти во ништо веќе не веруваш?

Leia Mais...

Писмо

Напишав писмо на небото!
Букви од желби, зборови од копнеж,
ѕвезди и знаци
ја осветлуваат мојата мисла,
ја потцртуваат мојата проста емоција.

Напишав писмо на небото!
Облаците ги скрија
зборовите од кои се срамам,
 птиците се кикотеа
на моите смешни реченици.

Напишав писмо на небото!
Ништо мудро, ниту ново,
повикав снег да ги избрише
доказите за моите чувства.
Или дожд да ги засени моите солзи.

Напишав писмо на небото!
Ако некогаш погледнеш нагоре
може ќе прочиташ меѓу ѕвездите
и капка дожд ќе капне
во твоето око наместо солза.

Напишав писмо на небото!
Снегулките нежно ќе ја раскажат
мојата приказна на оној кој сака да ја слушне,
ионака на крај ќе паднат под нозете
на случајните минувачи.

Напишав писмо на небото!
Не беше доволна хартија и перо,
ниту можев да изустам пред тебе.
Сакав да споделам со ѕвездите,
планетите, птиците и облаците!

Напишав писмо на небото!
Мојот живот е мал
за толку големо чувство.
Небото вечно нека раскажува
колку те љубам!

Leia Mais...