Сон

Sunday, September 18, 2011.
Сон.
Толку стварен,
проживеав уште
сто нови животи
во него.
Сон.
Ти беше со цвет
во рака,
ме бараше мене,
ме најде,
а цветот веќе беше скинат.
Сон.
Се прегрнавме страсно,
усните во бакнеж
се споија,
нешто не беше в ред.
Сон.
Љубов и сомнежи,
срцево плаче
зошто не може
повторно да сака,
безрезервно,
безусловно.
Сон.
Премногу бремиња
носиме на нашите плеќи,
премногу рани
на нашите срца.
Сон.
Тргнавме на патување,
непознато,
полни со надеж
на почеток,
полни со сомнеж
сега.
Сон.
Се будам
и сфаќам
дека сонувам
се дури сум жива.

Comentários:

Post a Comment